Το ελληνικό Δημόσιο υπήρξε για χρόνια το ιερό δισκοπότηρο για πολλούς εργαζομένους που επιθυμούσαν μια σταθερή και μόνιμη θέση απασχόλησης, η οποία θα έκλεινε οριστικά το κεφάλαιο «αναζήτηση εργασίας» για όλο τον εργασιακό τους βίο. Γενιές ολόκληρες γαλουχήθηκαν στην Ελλάδα με το όνειρο μιας θέσης στο Δημόσιο που κάποτε εξασφάλιζε, εκτός από μόνιμη δουλειά, και επαγγελματική υπόσταση και σταθερότητα.
Τα δεδομένα όμως τα τελευταία χρόνια φαίνεται να αλλάζουν και οι επιθυμίες των εργαζομένων δημιουργούν νέες ανάγκες. Για μια μεγάλη πλειοψηφία εργαζομένων, το ελληνικό Δημόσιο δεν είναι πια ο ελκυστικός εργοδότης του παρελθόντος, τουλάχιστον για τις νεότερες γενιές, βάσει αποτελεσμάτων έρευνας του Κοινωνικού Πολύκεντρου της ΑΔΕΔΥ. Το Δημόσιο μπορεί να προσφέρει μονιμότητα -σημαντικό μεν χαρακτηριστικό σε περιόδους μη οικονομικής σταθερότητας – αλλά δεν προσφέρει ικανοποιητικές αμοιβές, σε σχέση με τον ιδιωτικό τομέα, ενώ πολλοί δημόσιοι υπάλληλοι δεν νιώθουν πια ικανοποιημένοι από το γενικότερο πλαίσιο της εργασίας τους.
Σύμφωνα και με πρόσφατα δεδομένα της Eurostat, ο μέσος μισθός των δημοσίων υπαλλήλων στην Ελλάδα είναι πια στην τελευταία θέση των χωρών της Ευρωπαϊκής Ένωσης από πλευράς αγοραστικής δύναμης, με βαλκανικές χώρες όπως η Βουλγαρία και η Ρουμανία -που μέχρι πρότινος είχαν κατώτερους μισθούς- να βρίσκονται πλέον σε υψηλότερη θέση από την Ελλάδα. Η έκθεση του Κέντρου Προγραμματισμών και Οικονομικών Ερευνών (ΚΕΠΕ) αναδεικνύει επίσης ότι το μισθολογικό χάσμα των δημοσίων υπαλλήλων έναντι αυτών του ιδιωτικού τομέα στην Ελλάδα παραμένει μεγάλο, ειδικά μετά το πάγωμα αυξήσεων και περικοπών δώρων την περίοδο της οικονομικής κρίσης.
Γεγονός, πάντως, παραμένει πως η εργασιακή ικανοποίηση στην Ελλάδα βαίνει διαρκώς μειούμενη ανάμεσα στα κράτη-μέλη της Ευρώπης. Συγκριτικά στοιχεία της Eurostat έδειξαν ότι η χώρα μας και η Βουλγαρία βρίσκονται στην προτελευταία θέση και τελευταία θέση, αντίστοιχα, στον χάρτη της Κομισιόν με τους περισσότερο και λιγότερο ικανοποιημένους εργαζόμενους. Στο ερώτημα «Πόσο ικανοποιημένος είσαι από τη δουλειά σου;» σε μια κλίμακα από το μηδέν (απόλυτα δυσαρεστημένος) ως το δέκα (απόλυτα ικανοποιημένος), οι εργαζόμενοι στην Ελλάδα φτάνουν κατά μέσο όρο το 6,8 (στη Βουλγαρία το 6,2). Αποτελούν μάλιστα τις μοναδικές χώρες της ΕΕ που πέφτουν κάτω από το ψυχολογικό όριο του 7. Όλα τα δεδομένα της Eurostat για την εργασιακή ικανοποίηση έχουν αντληθεί από τις βάσεις δεδομένων των εθνικών στατιστικών υπηρεσιών του 2024.ADVERTISING
Η ικανοποίηση από την εργασία είναι πια αναγκαία για κάθε εργαζόμενο
Η Ελλάδα δεν φημίζεται για το ακμάζον εργασιακό της τοπίο , ούτε αποτελεί μια χώρα με σπουδαίες εργασιακές προοπτικές. Ωστόσο, φαίνεται πως οι Έλληνες εργαζόμενοι σε κάθε τομέα διεκδικούν μια καλύτερη εργασιακή καθημερινότητα και δεν διστάζουν να θυσιάσουν ακόμα και τη μονιμότητα μιας θέσης εργασίας προκειμένου να πετύχουν τον στόχο τους. Αυτό που αναζητούν πια οι περισσότεροι από τη δουλειά τους, σε κάθε τομέα, είναι η προτεραιότητα στην ισορροπία και την ευημερία τους.
Με βάση στοιχεία της εταιρείας δημοσκοπήσεων ΜΑRC, για λογαριασμό πολυεθνικής εταιρείας καπνικών προϊόντων που δραστηριοποιείται και στην Ελλάδα, το ιδανικό εργασιακό περιβάλλον στην Ελλάδα σήμερα έχει υποστεί ζυμώσεις και υπόκειται σε ριζικές αλλαγές σε σχέση με το παρελθόν. Η έρευνα έγινε σε δείγμα 1.053 ατόμων ηλικίας 18 έως 65 ετών τα οποία εκπροσωπούν διαφορετικές κοινωνικοοικονομικές ομάδες και γεωγραφικές περιοχές της Ελλάδας .
Τα στοιχεία μίλησαν: ο οικονομικά ενεργός πληθυσμός διεκδικεί καλύτερη ποιότητα ζωής και, για να το πετύχει, είναι διατεθειμένος να θυσιάσει ακόμα και την ασφάλεια μιας σταθερής θέσης εργασίας, αν τελικά βρει μια καλύτερα αμειβόμενη θέση σε συνδυασμό με την πολυπόθητη ισορροπία προσωπικής και επαγγελματικής ζωής.
Μάλιστα, οι εκπρόσωποι της Gen Z που έλαβαν μέρος στην έρευνα απάντησαν πως δεν θα δίσταζαν να αφήσουν μια σταθερή θέση εργασίας για να αναζητήσουν καλύτερη αμοιβή αλλά και την εργασία εκείνη που θα τους επιτρέπει να ζήσουν με τον τρόπο που επιθυμούν, δίνοντας χώρο και χρόνο στην προσωπική τους εξέλιξη εκτός από την επαγγελματική.
Σε ένα γενικότερο πλαίσιο, σε αυτά τα συμπεράσματα συνηγορούν και τα ευρήματα της πρόσφατης έρευνας του Jobseeker.com με τίτλο «Good Jobs of the Future». Η συγκεκριμένη έρευνα υπογραμμίζει τον κρίσιμο ρόλο των παροχών ψυχικής υγείας στο σύγχρονο εργασιακό περιβάλλον, τονίζοντας ότι συμβάλλουν στη διαμόρφωση του ορισμού της «καλής δουλειάς» για τους σημερινούς εργαζόμενους και για το μέλλον. Μάλιστα, ένα εντυπωσιακό 77% των επαγγελματιών που έλαβαν μέρος αξιολογεί πλέον τις παροχές που στηρίζουν την ψυχική υγεία, ως απαραίτητες για την ικανοποίηση από την εργασία τους.
Σήμερα ο εργαζόμενος/η δεν ψάχνει την εργασιακή ασφάλεια με κάθε κόστος, κάτι που συνέβαινε στο παρελθόν, αλλά διεκδικεί για τον εαυτό του ικανοποιητικές αμοιβές, ευχάριστο εργασιακό περιβάλλον μακριά από τοξικές συμπεριφορές, σκοπό , αξιοκρατία, δυνατότητα εξέλιξης, ευελιξία και συνεχή εκπαίδευση, ειδικά στον τομέα των νέων τεχνολογιών.
Στο μέλλον η εργασία στην Ελλάδα δεν θα περιλαμβάνει απλά μια σταθερή, αλλά αδιέξοδη, δουλειά.
Η έρευνα του Οικονομικού Πανεπιστημίου Αθηνών (ΟΠΑ) με τίτλο «Το Μέλλον της Εργασίας & των Δεξιοτήτων στην Ελλάδα έως το 2030» σκιαγραφεί τις τάσεις στην εργασία για τη χώρα μας και αποτελεί την πρώτη ολοκληρωμένη μελέτη για το μέλλον της εργασίας και των δεξιοτήτων στην Ελλάδα, ακολουθώντας τη μεθοδολογία του Παγκόσμιου Οικονομικού Φόρουμ (World Economic Forum). H έρευνα εκπονήθηκε με τη συμμετοχή 256 ανώτατων και ανώτερων στελεχών από διάφορους κλάδους και μεγέθη επιχειρήσεων, παρέχοντας μια εις βάθος ανάλυση των προκλήσεων και ευκαιριών που αναμένεται να αντιμετωπίσει η ελληνική αγορά εργασίας έως το 2030.
Τα βασικά ευρήματα σχετικά με τους παράγοντες που θα οδηγήσουν μετασχηματισμό των ελληνικών επιχειρήσεων είναι φυσικά οι νέες και πρωτοποριακές τεχνολογίες, η ψηφιακή πρόσβαση, η τεχνητή νοημοσύνη, ο αυτοματισμός, οι ψηφιακές εφαρμογές κ.ά. Όμως, οι θέσεις εργασίας του μέλλοντος απαιτούν και κάποιου άλλου είδους δεξιότητες, εξίσου σημαντικές με τις τεχνικές, όπως η ανθεκτικότητα, η ευελιξία, η προσωπικότητα, η αναλυτική σκέψη, δηλαδή όλα εκείνα τα χαρακτηριστικά που κάνουν τους εργαζόμενους μοναδικούς, δημιουργικούς με διάθεση για προσωπική εξέλιξη και ευελιξία, μέσα σε ένα τοπίο που μετασχηματίζεται διαρκώς.
Η ικανοποίηση από την εργασία είναι επίκαιρη και πιο αναγκαία από ποτέ
Η μη ικανοποίηση από την εργασία δεν είναι μια αφηρημένη έννοια που περιγράφει εργαζομένους οι οποίοι «δεν νιώθουν καλά με αυτό που κάνουν». Τα υψηλά επίπεδα άγχους, η απουσία σκοπού, η επαγγελματική εξουθένωση και η έλλειψη δέσμευσης, αποτελούν πτυχές που μειώνουν την παραγωγικότητα, τη διάθεση για εξέλιξη και επηρεάζουν κάθε τομέα, είτε ιδιωτικό είτε δημόσιο.
Το κίνητρο, η ψυχική ισορροπία και η μακροπρόθεσμη ικανοποίηση των εργαζομένων είναι σήμερα πολύ σημαντικά για τους ίδιους και για κάθε εργοδότη. Άλλωστε την εποχή που όλα γύρω μας αλλάζουν και εξελίσσονται, πώς θα μπορούσε να μείνει «αλώβητη» η εργασία;
aftodioikisi.gr
