Στο επιχειρηματικό περιβάλλον η καινοτομία και η δημιουργικότητα έχουν εξαιρετική σημασία. Οι επιχειρήσεις πρέπει να επενδύουν στους τομείς της Έρευνας και της Ανάπτυξης (Research and Development – R&D). Τα τμήματα αυτά ονομάζονται για συντομία Ε&Α. Δυστυχώς, στην Ελλάδα υπάρχει ένα μεγάλο κενό ανάμεσα στο «γνωρίζω» και «πράττω» (know-do gap).
Οι συγκρίσεις δείχνουν ότι η Ελλάδα γενικά υστερεί στις περισσότερες πτυχές καινοτομίας, με κατατάξεις σημαντικά κάτω από τις μικρές χώρες που ξεχωρίζουν. Αυτό κάνει ιδιαίτερα δύσκολη την προσπάθεια για βελτίωση γιατί πρέπει να γίνουν αλλαγές ταυτόχρονα σε πολλούς τομείς. Ιδιαίτερα χαμηλές είναι οι επιδόσεις της σε δαπάνες Ε&Α, καινοτόμο δυνατότητα των επιχειρήσεων, εμπορικά σήματα και πατέντες.
Αισθητή είναι επίσης η υστέρηση σε επίπεδο σύνδεσης Πανεπιστημίου-Βιομηχανίας, η ευκολία ίδρυσης επιχειρήσεων και οι υποδομές τεχνολογίας.
Ιδιαίτερα ανησυχητικό είναι το γεγονός ότι δε φαίνεται να υπάρχει δυναμική σύγκλισης προς το μέσο κοινοτικό επίπεδο. Αντίθετα άλλες μικρές χώρες έχουν κάνει σημαντικά βήματα βελτίωσης της θέσης τους τα τελευταία χρόνια.
Ωστόσο, η Ελλάδα φαίνεται να έχει σχετικά υψηλούς δείκτες ως προς ορισμένα σημεία. Για παράδειγμα, φαίνεται να είναι σχετικά ανοιχτή σε νέες ιδέες, αλλά υστερεί στο τελικό αποτέλεσμα, την εφαρμογή των ιδεών.
Η συμμετοχή του πληθυσμού στην τριτοβάθμια εκπαίδευση είναι υψηλή, όπως και η διαθεσιμότητα επιστημονικού προσωπικού, που όμως σήμερα φαίνεται να εγκαταλείπει σιγά σιγά τη χώρα. Αυτοαναιρείται όμως σε ένα βαθμό από τη χαμηλή ποιότητα του εκπαιδευτικού συστήματος, σύμφωνα πάντα με τους σχετικούς δείκτες.
[1] Τα στοιχεία που αφορούν την καινοτομία βρίσκονται στην έρευνα που έγινε από το Ίδρυμα Κόκκαλη σε συνεργασία με το Οικονομικό Πανεπιστήμιο Αθηνών.Η Ελλάδα είναι χώρα για επιχειρηματικές καινοτομίες;
Η εποχή μας είναι πρόσφορη για καινοτομίες. Η επιλογή της ποιότητας έναντι της ποσότητας, η αξιοποίηση συγκριτικών πλεονεκτημάτων σε συνδυασμό με την ένταξη της χρήσης του διαδικτύου σε όλες τις επιχειρηματικές λειτουργίες δημιουργούν μια νέα επιχειρηματική κουλτούρα, τη «νέα επιχειρηματικότητα» που συντίθεται από:
- τη στροφή σε εξειδικευμένα προϊόντα και υπηρεσίες
- την περιβαλλοντικά φιλική επιχειρηματική δραστηριότητα
- τη χρήση των νέων τεχνολογιών και ειδικότερα του διαδικτύου και των εφαρμογών του. Οι ΤΕΠ μπορούν και πρέπει να αποτελέσουν τα βασικά εργαλεία για την ανάπτυξη της έρευνας, τη συνεχή οργανωσιακή βελτίωση, τη μείωση του κόστους, τη βελτίωση της αποδοτικότητας και της παραγωγικότητας, την απλοποίηση και την ευελιξία, την οργάνωση των δομών και των διεργασιών όλων των επιχειρήσεων καθώς και του κράτους [1].
- τη διεύρυνση των επιχειρηματικών δυνατοτήτων των μικρών επιχειρηματιών, αυτοαπασχολούμενων, γυναικών, ανέργων, νέων, ΑμΕΑ, κατοίκων απομακρυσμένων και νησιωτικών περιοχών, μέσω της συμμετοχής τους στην κοινωνία της πληροφορίας και το ηλεκτρονικό εμπόριο.
Ένα επιχειρηματικό σχέδιο για να αποδώσει απαιτεί αποτελεσματική υλοποίηση. Αυτή με τη σειρά της απαιτεί, από τη μία, την ανάπτυξη, την κινητοποίηση και την αξιοποίηση του ανθρώπινου δυναμικού και από την άλλη την αξιοποίηση των σύγχρονων τεχνολογιών. Οι πολίτες ως εργαζόμενοι πρέπει να κατανοήσουν, ότι η επιχειρηματικότητα αφορά τον καθένα, αφού σημαίνει καινοτομία, αποτελεσματική υλοποίηση των πόρων, νέες ιδέες και λύσεις, συνεχείς βελτιωτικές αλλαγές.
Ο συνδυασμός της επιχειρηματικότητας, του ανθρώπινου δυναμικού και των νέων τεχνολογιών αποτελεί το κλειδί, τη μόνη διέξοδο από την κρίση και τη μόνη πηγή αισιοδοξίας για το μέλλον της χώρας.
Πηγή : eoppep.gr, e-dimosio.gr
