Ρυθμίσεις προσαρμοσμένες στις πραγματικές οικονομικές δυσκολίες των δανειοληπτών που είναι στο «κόκκινο» και σε συνάρτηση με την προηγούμενη πιστοληπτική συμπεριφορά τους εφαρμόζουν πλέον οι τράπεζες. Σύμφωνα με όσα ορίζει ο Κώδικας Δεοντολογίας –που αποτελεί κατά κάποιο τρόπο τη «βίβλο» των ρυθμίσεων- τρεις είναι οι μεγάλες κατηγορίες για τη διευθέτηση των οφειλών, οι βραχυπρόθεσμες, οι μακροπρόθεσμες και της οριστικής διευθέτησης.
Οι τράπεζες πλέον αφού λάβουν υπόψη τους το μέγεθος και την ένταση των οικονομικών προβλημάτων που αντιμετωπίζει ο κάθε δανειολήπτης προχωρούν σε αλά καρτ ρυθμίσεις, με στόχο η διευθέτηση της οφειλής να είναι αποτελεσματική και βιώσιμη σε βάθος χρόνου.
Σύμφωνα με την Τράπεζα της Ελλάδος, βασικό στοιχείο της στρατηγικής διαχείρισης καθυστερήσεων αποτελεί η κατάλληλη
κατηγοριοποίηση και ανάλυση του χαρτοφυλακίου (portfolio
segmentation), δεδομένου ότι επιτρέπει στις τράπεζες να επιλέγουν και να προσαρμόζουν με βέλτιστο τρόπο διαφορετικές λύσεις διαχείρισης σε διαφορετικούς τομείς του δανειακού τους χαρτοφυλακίου.
Έτσι οι τράπεζες προχωρούν σε λύσεις λαμβάνοντας υπόψη τους τα εξής: τον κίνδυνο, το πόσο συνεργάσιμος είναι ο δανειολήπτης αλλά και πόσο βιώσιμος είναι.
Για το σκοπό αυτό, οι τράπεζες λαμβάνουν υπόψη τους σαφή κριτήρια τα οποία προβλέπουν τα εξής:
- Ο σκοπός χορήγησης του δανείου (στεγαστικό, καταναλωτικό, πιστωτική κάρτα, επιχειρηματικό κλπ)
- το νόμισμα,
- το επιτόκιο,
- η τοποθεσία του υπέγγυου ακινήτου,
- η γεωγραφική περιοχή της επιχειρηματικής δραστηριότητας,
- το μέγεθος του ανοίγματος,
- η συμπεριφορά του δανειολήπτη
Επίσης κατηγοριοποιούν κάθε χαρτοφυλάκιο, λαμβάνοντας υπόψη: τον χρόνο καθυστέρησης, αλλά και το ενδεχόμενο ο δανειολήπτης να αθετήσει την ρύθμιση, αξιολογώντας την προηγούμενη συμπεριφορά του. Σταθμίζουν δηλαδή την προοπτική εισπραξιμότητας με χρήση δεδομένων ειδικής πιστοληπτικής αξιολόγησης για δανειολήπτες υψηλού κινδύνου, λαμβάνοντας υπόψη ιστορικά και ήδη διαθέσιμα στοιχεία και ρεαλιστικές εκτιμήσεις για τη μελλοντική ικανότητα αποπληρωμής, και ακόμα προχωρούν στην εκτίμηση και επανεκτίμηση των εξασφαλίσεων, ακολουθώντας συγκεκριμένες μεθοδολογίες.
Όπως είναι γνωστό βραχυπρόθεσμες ρυθμίσεις, είναι όσες έχουν διάρκεια μέχρι 5 χρόνια και αφορούν δανειολήπτες που αντιμετωπίζουν μέτριας έντασης οικονομικά προβλήματα, οι μακροπρόθεσμες λύσεις, έχουν διάρκεια πάνω από 5 χρόνια και προτείνονται σε δανειολήπτες με εντονότερα οικονομικά προβλήματα και τέλος οι λύσεις οριστικής διευθέτησης αφορούν τα λεγόμενα «χαμένα» δάνεια, που δύσκολα μπορούν να ανακτηθούν και στις περιπτώσεις αυτές προβλέπεται και η εκποίηση/ ρευστοποίηση των περιουσιακών στοιχείων του δανειολήπτη.
Ε.Καραγέωργου
Πηγή: fpress.gr, seleo.gr
